مصرف انرژی یک ساختمان به شدت به ویژگی های پوشش آن خصوصا عایق الاستومری چسب دار بستگی دارد. عملکرد حرارتی دیوارهای خارجی یک عامل کلیدی برای افزایش بهره وری انرژی بخش ساخت و ساز و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است.
عایق حرارتی بدون شک یکی از بهترین راه ها برای کاهش مصرف انرژی به دلیل گرمایش زمستانه و سرمایش تابستانی است. مواد عایق نقش مهمی در این سناریو ایفا می کنند.
زیرا انتخاب مواد مناسب، ضخامت و موقعیت آن، به دست آوردن شرایط آسایش حرارتی داخلی و صرفه جویی کافی در انرژی اجازه می دهد..ساختمان ها مصرف کنندگان بزرگ انرژی در همه کشورها هستند.
در شرایط سخت آب و هوایی، سهم قابل توجهی از انرژی صرف تهویه مطبوع ساختمان ها می شود. این بار تهویه مطبوع را می توان از طریق بسیاری از وسایل کاهش داد. از جمله آنها می توان به طراحی و انتخاب مناسب پوشش ساختمان و اجزای آن اشاره کرد.
استفاده از عایق حرارتی در دیوارها و سقف ساختمان نه تنها در کاهش اندازه سیستم تهویه مطبوع مورد نیاز بلکه در کاهش هزینه انرژی سالانه نیز نقش دارد.
علاوه بر این، به افزایش دوره های آسایش حرارتی بدون اتکا به تهویه مطبوع مکانیکی به ویژه در دوره های بین فصلی کمک می کند. بنابراین، استفاده صحیح از عایق حرارتی در ساختمان ها، آسایش حرارتی را با هزینه عملیاتی کمتر افزایش می دهد.
با این حال، میزان صرفه جویی در انرژی در نتیجه استفاده از عایق حرارتی با توجه به نوع ساختمان، شرایط آب و هوایی که ساختمان در آن قرار دارد و همچنین نوع، ضخامت و محل عایق مورد استفاده متفاوت است.
اکنون سؤال این است که دیگر نباید از عایق استفاده کرد، بلکه این است که چه نوع و چه مقدار.
هدف این مقاله پرداختن به تاثیر طراحی حرارتی پوشش ساختمان بر اثربخشی عملکرد حرارتی ساختمان‌ها در آب و هوای گرم است. بر نقش انتخاب مناسب مصالح در دستیابی به اهداف مورد نظر به عنوان تابعی از نوع ساختمان و شرایط اقلیمی تأکید دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.