معمولاً از کارکنان یا بازدیدکنندگان گاه به گاه اتاق عمل درخواست می‌شود که دمپایی اتاق عمل بپوشند، زیرا این امر باعث کاهش تعداد کلنی‌های کف باکتریایی می‌شود.
با این حال، این مستلزم برخی هزینه ها و ناراحتی قابل توجه است.
با استفاده از صفحات تماس سطحی یکبار مصرف، تعداد باکتری های کف چهار بار در روز در پنج مکان مختلف در طول 5 روز کاری معمولی یک دوره 2 هفته ای در یک اتاق عمل عمومی زمانی که بیش از حد کفش پوشیده شده بود و یک دوره 2 هفته ای زمانی که بیش از حد کفش پوشیده می شد، اندازه گیری شد.
کفش پوشیده نشد تفاوت معنی داری در میانگین تعداد کلنی های کف باکتریایی بین دو دوره با توجه به زمان یا مکان نمونه گیری وجود نداشت.
مانند واحدهای درمان فشرده، دیگر نباید از کفش های روی کفش در سالن های جراحی عمومی استفاده شود.اقدامات بازدارنده، از جمله لباس‌های اتاق عمل، مانند ماسک‌های جراحی، کلاه‌های اسکراب، و روکش‌های کفش، برای کاهش قرار گرفتن در معرض احتمالی زخم جراحی با عوامل بیماری‌زای حمل‌شده توسط تیم عمل نیز اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اما اگرچه میکروارگانیسم‌های زنده از پوست، غشای مخاطی و مو در معرض محیط به محیط ریخته می‌شوند، شواهد نشان‌دهنده اثربخشی لباس‌های اتاق عمل در پیشگیری از SSI محدود است.
13-15 در سال 2014، آژانس تحقیقات و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی (AHRQ)، یکی از بخش‌های وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، دستورالعمل‌های جدیدی را برای لباس‌های جراحی به تصویب رساند، و به کارکنان اتاق عمل توصیه می‌کند که هنگام حضور در اتاق عمل، کت‌های گرم‌آپ آستین بلند بپوشند.
، و اینکه “کلاه های جمجمه” با کلاه هایی جایگزین شود که موهای سر و صورت را کاملاً بپوشاند (به عنوان مثال، کلاه های “بوفانت”). نویسندگان هیچ مدرکی برای این توصیه ذکر نکردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.