آویشن برگ باریک کوهی دارای مقدار زیادی از باکتری های کشنده است

گزارش های بسیاری نشان می دهد که تیمول یا همان آویشن برگ باریک کوهی دارای غلظت بازدارندگی بهتری در برابر لکه های باکتریایی (MIC) S. typhimurium و Escherichia coli است.

کافور آویشن دارای خواص ضد میکروبی بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس و E. coli از طریق تحریک قسمت لیپوئیدی غشای سلولی میکروارگانیسم است که باعث آزاد شدن مواد داخل سلولی می شود.

شیمی‌تایپ کافور آویشن اسانس‌های T. zygis و T. vulgaris نتایج باکتری‌کشی را علیه خطوط مختلف میکروارگانیسم‌های گرم منفی و گرم مثبت با MIC نشان داده است.

کافور آویشن ممکن است با تحریک نفوذپذیری و تبادل لایه ماده زنده از رشد E. coli جلوگیری کند. کافور آویشن در غلظت های بالا از بهبود استافیلوکوکوس اورئوس، E. coli و S. typhimurium جلوگیری می کند.

کافور آویشن به عنوان ترکیب طبیعی با افزایش فعالیت ضد باکتریایی علیه گونه های استرپتوکوک همراه است. کشف شد که کافور آویشن دارای اثر باکتری‌کشی در برابر باکتری E. coli انتخابی Vero cytotoxigenic است.

تیمول در مخالفت با تشکیل بیوفیلم MTCC 227 C. albicans عمل ضد قارچی دارد. بیوفیلم‌های حاوی کافور کاملاً اختصاصی آویشن رشد زیادی در برابر فعالیت‌های ضد قارچی نشان می‌دهند که در فعالیت‌های غذایی نیز نقش دارند.

کافور آویشن دارای فعالیت سیتوتوکسیک و ضد لیشمانیایی در همسترها از طریق بررسی با استفاده از روش لیشمانیا (ویانیا) پانامنسیس، از طریق یک محصول جانبی کافور آویشن به نام بنزوئیل تیمول (Meeran et al., 2017) بود.

تیمول نقش مهمی در مهار فازهای اولیه قارچ ها دارد که منجر به از هم گسیختگی سلولی و تغییر غشای سلولی و دیواره سلولی می شود.

آویشن (Thymus vulgaris) معمولاً به عنوان یک ماده آشپزی و داروی گیاهی استفاده می شود. فراوان ترین ترکیبات موجود در عصاره SFE برگ آویشن تیمول و p-cymene هستند که عمدتاً به عطر برگ آویشن کمک می کنند (Diaz-Maroto et al., 2002).

برای استخراج آویشن از SC-CO2 در 100 بار و 40 درجه سانتی گراد استفاده شد. حداکثر محتوای تیمول 2-5٪ تحت فشار و دمای عملیاتی 10-30 MPa و 39.85-54.85 درجه سانتیگراد به دست آمد.

به غیر از تیمول، ترپنوئیدهایی مانند کارواکرول، منتول، کافور و فیتول نیز در مقادیر کمتری در عصاره تیموس وجود داشت. علاوه بر این، سینتیک استخراج فوق بحرانی برگ آویشن را با اعمال فشارهای مختلف و افزودن مقادیر مختلف اتانول (هم‌حلال)، در دمای 40 درجه سانتی‌گراد مطالعه کرد.